اینترنت، که گاهی به سادگی به آن "نت" گفته می‌شود، یک سیستم جهانی از شبکه‌های کامپیوتری و دستگاه‌های الکترونیکی به‌هم‌پیوسته است که با استفاده از یک مجموعه پروتکل‌های مشخص با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.
اینترنت در سال ۱۹۶۹ توسط آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته (ARPA) دولت ایالات متحده ایجاد شد. ARPA بعدها در سال ۱۹۷۲ به آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (DARPA) تغییر نام داد. اولین شبکه شناخته‌شده سوئیچینگ بسته‌های DARPA، شبکه ARPANET نامیده می‌شد. هدف اصلی از ایجاد این شبکه این بود که به کاربران کامپیوترهای تحقیقاتی در یک دانشگاه این امکان را بدهد که با کامپیوترهای تحقیقاتی در دانشگاه‌های دیگر ارتباط برقرار کنند. یکی از مزایای جانبی طراحی ARPANET این بود که چون پیام‌ها می‌توانستند در چندین جهت مسیریابی یا مجدداً مسیریابی شوند، شبکه حتی در صورت تخریب بخش‌هایی از آن در نتیجه یک حمله نظامی یا فاجعه دیگر نیز می‌توانست به کار خود ادامه دهد.
امروزه اینترنت یک تسهیلات عمومی، همکاری‌پذیر و خودپایدار است که به صدها میلیون نفر در سراسر جهان قابل دسترسی است. بسیاری از مردم از آن به‌عنوان منبع اصلی مصرف اطلاعات استفاده می‌کنند و این موضوع موجب ایجاد و رشد اکوسیستم اجتماعی خود اینترنت از طریق رسانه‌های اجتماعی و اشتراک‌گذاری محتوا شده است. علاوه بر این، تجارت الکترونیک یا خرید آنلاین به یکی از بزرگ‌ترین کاربردهای اینترنت تبدیل شده است. میلیون‌ها کاربر از طریق پلتفرم‌های محبوب تجارت الکترونیک و بازاریابی مانند آمازون و شاپیفای محصولات را خرید و فروش می‌کنند.
تاریخچه اینترنت
در سال ۱۹۸۳، ARPANET شروع به استفاده از مجموعه پروتکل شبکه باز TCP/IP کرد و در سال ۱۹۸۵، شبکه National Science Foundation Network طراحی شد تا دپارتمان‌های علوم کامپیوتر دانشگاه‌ها در سراسر ایالات متحده را به یکدیگر متصل کند.
ارتباطات در اینترنت در سال ۱۹۸۹ به‌طور قابل توجهی بهبود یافت زمانی که پروتکل انتقال ابرمتن (HTTP) ایجاد شد که امکان اتصال پلتفرم‌های مختلف کامپیوتری به سایت‌های اینترنتی یکسان را فراهم کرد. در سال ۱۹۹۳، مرورگر وب Mosaic ایجاد شد.
اینترنت همچنان در حال رشد و تحول است. به‌عنوان مثال، نسخه ۶ پروتکل اینترنت (IPv6) طراحی شده است تا گسترش عظیم آینده در تعداد آدرس‌های IP موجود را پیش‌بینی کند. در یک توسعه مرتبط، اینترنت اشیاء (IoT) محیط در حال گسترشی است که در آن تقریباً هر موجودیت یا شیء می‌تواند یک شناسه منحصر به فرد (UID) دریافت کند و قابلیت انتقال داده‌ها به‌طور خودکار از طریق اینترنت را داشته باشد.
چگونه اینترنت کار می‌کند
فرآیند انتقال اطلاعات از یک دستگاه به دستگاه دیگر در اینترنت بر اساس مسیریابی بسته‌ها است. اینترنت یک شبکه مسیریابی بسته‌ها است که از پروتکل‌های IP و TCP برای ارتباط استفاده می‌کند. هنگامی که یک شخص وارد سایتی می‌شود، کامپیوتر یا دستگاه موبایل او یک درخواست به سرور ارسال می‌کند از طریق یکی از این پروتکل‌ها. تیم فناوری آموز قبلا درباره شیوه استفاده از استارلینک توضیح داده است.
در این فرآیند، اطلاعات به بسته‌های کوچک تقسیم می‌شوند که به طور جداگانه ارسال شده و در مقصد دوباره به هم متصل می‌شوند. هر بسته شامل بخشی از اطلاعات مورد نظر به همراه اطلاعات مسیریابی است تا بتواند به درستی به مقصد خود برسد. پروتکل TCP تضمین می‌کند که بسته‌ها به ترتیب صحیح و بدون خطا دریافت شوند، در حالی که پروتکل IP وظیفه مسیریابی این بسته‌ها از مبدا به مقصد را بر عهده دارد.
